Uzun zamandan beri ilk defa böyle rahat bir on beş dakika izledim dersen sanırım yalan söylememiş olurum.
Geçen haftanın rahatlığı (Antibiyotiği) herkesin üstüne sinmiş. Futbolcular tedirgin değil. Hepsi rahat.
Önünü görebiliyor pas yapıyor hata yapmaktan korkmuyor topu kaybetse bile peşine koşuyor takip ediyor.
Faul atışında Ozan dokundu, haftalardır iyi olan Batagov tamamladı; daha dakika 6
Trabzonspor 0-0’mış gibi devam etti… Futbolun basit bir oyun olduğunu devamlı söylerim.
Sivasspor kendi sahasından çıkarken Ozan topu takip etti sadece dokundu ve top Mendy’nin önüne düştü. Güzel bir orta ve güzel bir kafa vuruşu skor 2 -0.
Fakat 2 -0’dan sonra ne olduysa her zaman ki hastalığımız 4. vitesten takımımız bir anda el frenini çekiyor ve geri yaslanıyor.
Neyse ki Visca’mız var. Güzel bir ara pası 100. asist ve ilk yarım saatin yıldızı Ozan’la 3-0
İkinci yarı al gülüm ver gülüm…
Kendimizi sıkmıyoruz.
Yedek kadroya bakıyorum sakatlıktan çıkmış futbolcular dışında Enis, Cihan.
Hadi maç böyle biter derken Nwakaeme çıktı ortaya yine öyle bir getirdi, öyle bir pas verdi ki İkinci stoperimiz de jeneriklik bir gol daha attı.
Basit oynuyoruz, rahat oynuyoruz ve 4-0 öndeyiz.
Bu sene ilk defa iki maç üst üste kazandık!
Sivasspor2u 4 sene sonra yendik son 4 maçta 11 gol attık.
Takım bu havayı yakalamışken önümüzdeki hafta maçımız yok ve Kayserispor deplasmanı, Eyüpspor iç saha maçına kadar transferler yapılsın.
Beklemenin hiçbir anlamı yok artık!
Gerekli yerlere gerekli transferler yapılsın kalan futbolculara da seyircimiz artık bi zahmet yarım sezon katlansın, homurdanmasın, yuhalamasın.
Bunun acısını çok çektik!
Bu maçın göze batanları Batagov, Ozan, Vısca, Mendy ve Nwakaeme idi.
