Ciddiyet İyi Midir?

Ölümün olduğu bir dünyada hiçbir şey çok da ciddi değildir aslında. Katılır mısınız bilemem. Anne karnında iken bize deseler dünya diye bir yer var, oraya gideceksin sayılamayacak kadar güzellikler nimetler, yiyecekler var, tatlar var, zevkler var. Nasıl idrak eder nasıl anlayabilirdik ya da nasıl inanabilirdi? Lakin o güzelliklerle dolu dünyada yaşıyoruz. Görüyor, hissediyoruz. Neden kendimize haram ediyoruz bu güzel nimetleri? Herkese yetecek kadar var. Aşırı servet sahibi olanlar aslında diğer yoksul insanların hakki olanı gasp etmiş olmuyor mu? Sonrasında bu harcayamayacakları devasa serveti bırakıp 2 metrelik toprağa çıplak ve yalnız, beş parasız giriyorlar. Herkesin gördüğü gerçek bu iken nedir bu ciddiyet sormayalım mı?

Ölmeyecek zannetmek, gariplerin hakkını yemek, çalışanın emeğini sömürmek, umutları çalmak neden? İnsanca yaşamak tat almak varken hayati başkalarına zehretmek neden? Sormayalım mı? "Ben üstün ırkım, seçilmişim, özel yaratılmışım, diğerleri benim kölelerimdir, hizmetçilerimdir, onların malları canları bana helaldir onları, fırsat bulduğum her yerde öldürmek bana ilahi emirdir" saçmalıklarını sorgulamayalım mı?  Çalış; çok çalış, çok servet biriktir sonra da öl git. İnsanlık nedir; tadını almadan, dostluk nedir, iyilik nedir bilmeden öl git. Hiç mantıklı geliyor mu size?

Kültürsüz, hoşgörüsüz dünya yeteri kadar sıkıcı değil mi? Z kuşağı dediğimiz yeni nesil bu gençlerin küpe takmaları, dövme yapmaları saçlarını boyatıp saçma sayabileceğimiz giysiler giyip kaykay kullanmaları büyük bir sorun mu? O kadarcık gençliklerini yaşayabilmeli hakları değil mi? Hangimiz çocukluğumuzda yaşayamadıklarımızı özlemiyoruz? Hangimiz çocukluğumuzda yaşadığımız baskılara isyan etmedik ki? Neden ayni baskıyı çocuklarımıza da yapıp, onları da çocukluklarını yaşamayanlar grubuna katıyoruz? Bunun faydasını gören var mı ki? Baskılanmış gençler gelecekte sağlıklı toplum oluşturabilir mi? Ne dersiniz? Yorumlarınız önemli ve yorumlarınızı bekliyorum.